długoterminowiec

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Na odkrytych samochodach trzęsły się dziesiątki żołnierzyków, bo trudno było inaczej nazwać chłopaków siedemnasto- czy osiemnastoletnich — pierwszy rocznik odważnych, którzy zdecydowali się na wojsko. Nie to „z nakazu”, ale na służbę długoletnią, jako ochotnicy — długoterminowcy. Wpadli wtedy od razu w największy wir i byli po prostu zmordowani, bo nie przyzwyczajeni i w ogóle nie wiedzieli, co się z nimi dzieje. Pamiętam, jak po jednym z tych morderczych...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Reperowicz, Stanisław, Januś, Marian (oprac.) 1971. Nasze wojsko. Zbiór reportaży i opowiadań o współczesnym wojsku polskim, wyd. 3, Warszawa : PZWS
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.