długozębny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Wielką podporą całego jego bytowania, wiernym towarzyszem i przyjacielem była mu ciotka, owa Platosia, z którą w ciągu dnia zaledwie dziesięć słów zamieniał, ale bez której nie potrafiłby zrobić kroku. Była to długolica, długozębna istota, o bladych oczach w bladej twarzy, z niezmiennym wyrazem ni to smutku, ni to troski i lęku. Ubrana wiecznie w szarą suknię i szary szal pachnący kamforą, snuła się po domu jak cień, niedosłyszalnymi krokami; wzdychała, szeptała modlitwy, zwłaszcza jedną, ulubioną, składającą się tylko z dwóch słów: „Panie, dopomóż!", bardzo roztropnie rządziła go...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Turgieniew, Iwan 1956. Z pism. Wiosenne wody i inne opowiadania, tłum. K. A. Jaworski et al., Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.