eks-ruch

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) i jako takie nie podlegało karze. Wśród przeważającej części społeczeństwa, mniej ulegającej zacietrzewieniu, rosło przekonanie, że wojna jest przegrana i że ratunkiem przed ostateczną zagładą byłoby usunięcie Hitlera i jego rządu, pędzących naród do zbiorowego samobójstwa. W końcu 1942 r. zaczęły ożywiać się tendencje opozycyjne w różnych środowiskach przeciwnych już dawniej narodowemu socjalizmowi. Mówić eks-ruch oporu byłoby może zbyt wiele, ale żaden historyk nie może tych zjawisk nie doceniać...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Ryszka, Franciszek 1962. Noc i mgła. Niemcy w okresie hitlerowskim, Wrocław ; Warszawa ; Kraków : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.