elegiacki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) tyków. Nazwiska Chateaubrianda, Lamartine’a, Yictora Hugo, Lamennais’go, Bérangera, Balzaka, George Sand i in. pojawiają się w dzienniku wiele razy. Z tego i owego robił sobie Niemcewicz wypiski, jak np. z Medytacyj Lamartine’a, które to „elegiackie poema” czytał w noc bezsenną 20 stycznia 1834 r. wespół z poezjami Sainte-Beuve’a; to i owo tłumaczył, jak np. wiersz Laprade’a U spodu gór alpejskich (dn. 23 listopada 1839 r.) albo L’exilé Lamennais’go (dn. 21 czerwca 1834 r.). Znał i podrzędnych pisarzy, jak np. Delavigne’a lub Scribe’a; śmiał się nawet kiedyś do rozpuku z romansu Kocka (dn. 7 lipca 1834 r.)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Borowy, Wacław 1952. Studia i rozprawy. T. 1-2, Wrocław : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.