eneolityczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — Ja jednak myślę — rzekł — że ten chłopiec miał rację. Stary Testament jest niezawinioną winą chrześcijaństwa. Gdyby go ono nie podtrzymało, obróciłby się w zabytek, podobnie jak „Enuma-elisz", które zresztą przewyższa go siłą wizji poetyckiej. Przy Starym Testamencie pozostałaby tylko garstka Żydów, którzy mogliby sobie trwać w pojęciach z epoki eneolitycznej, choćby dla malowniczości świata. Było aż nadto sposobności w ciągu wieków, aby się pozbyć tego smutnego dziedzictwa. Ostatnią, którą zmarnowano, był Sobór Trydencki. Gdyby ówcześni doktorowie Kościoła byli lepiej poinformowani o postępach wiedzy przyrodniczej w XVI wieku...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Parandowski, Jan 1955. Pisma wybrane, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.