epigońsko-romantyczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) jest słownictwo odnoszące się do kobiet ukochanych przez Żeromskiego, którymi były Helena Radziszewska i Natalja Fayttowa. Obok najrozmaitszych zdrobniałych form ich imion, np.: moja Hela II, 286, najukochańsza Heluto II, 95, milutka Helutka V, 251, Natuś, Natusia, Natuchna (p. s. 64 i 65) itp., spotkamy w Dziennikach mnóstwo określeń wywodzących się z poetyckich tradycji epigońsko-romantycznych 13, są to: anioł I, 203, aniołek I, 196, biały anioł II, 81, dobry anioł II, 145, święty anioł I, 190, mój anioł I, 66, 190, 201, 303, ten mój anioł VI, 263, dobry, biały anioł II, 144, dobry jakiś anioł II, 144, anioł mego życia VII, 42, anioł duszy mej I, 199, biały mój, dobry mój anioł II, 83, mój aniołek I, 64, 196, biały aniołek I, 285, mój anioł Gabriel VI, 271, błogosławiony stróżu mój aniele II, 79, cudowny archanioł II, 86, mój ukochany archanioł II, 296, cherub mój I, 198, 278, mój biały cherub I, 268 i ręce anioła („Na pniaku ręce anioła bukiet bławatków złożyły” VII. 	111)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kupiszewski, Władysław 1990. Język Dzienników Stefana Żeromskiego, Warszawa ; Kraków : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo