fiakier-autochton

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W pół godziny zawarliśmy transakcję korzystną dla obu. Biorę jedną parę i zostaję „furkarzem", drugą wydzierżawiamy góralowi do lekkich robót w polu w zamian za furkę i kwaterę dla nas i koni. To, co zarobię, dzielimy po połowie. No i zaczęło się. Wyjechałem na miasto pięknymi końmi ja, obcy .włóczęga, po prostu brudna konkurencja. Toteż fiakry-autochtony obrzydzały życie jak mogły; nie tyle mnie, ile koniom. To któryś zdzielił je batem, to znikał obrok, to konie zaczynały się narowić i nie chciały stawać w szeregu furek i dorożek. Z początku pys...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Warnecki, Janusz 1971. Najdłuższy mój monolog, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.