forma-dublet
Słowo poświadczone w fotocytacie:
![(...) chwiania właściwej mu łączłiwości składniowej (np. zamilczeć co — o czym, przewinić co — w czym, ujść uwagi i gorsze ujść uwadze). Analogiczna prawidłowość przejawia się we fleksji (wyrazy przestarzałe, o nikłej frekwencji, szczególnie często tworzą formy-dublety, por. hurmą |] hurmem, sągu || sąga itp.) i ma to samo podłoże — słabe utrwalenie w pamięci mówiących cech strukturalnych słów rzadko używanych...](http://img.nfjp.pl/5703605f1d41c851540060df_0_paragraph.jpg)
Dodatkowe informacje
Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:

Adres bibliograficzny:
Buttler, Danuta 1976. Innowacje składniowe współczesnej polszczyzny (Walencja wyrazów), Warszawa : PWN