frymuśny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Nie—i wcale nie. Jest trwożliwe, bojaźliwe, przesadne i frymuśne unikanie wszystkiego, co mu się wydaje trywialnem lub gminuem, ale niema ani pięknego wiersza, ani nawet dobrego języka. Co do wiersza, nikt tak sobie nie pobłaża i nie nadużywa rymów miękkich i łatwych, z imiesłowów, z podobnych zakończeń czaso...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.