funcik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) i jakie obżartuchy. Wyciągnięto z lamusa opowiadania o Łukinie, o diakonie, który założył się, że zje trzydzieści trzy śledzie, o słynnym ze swej tuszy pułkowniku ułanów Izjedinowie, o żołnierzu, który łamał kość wołową o własne czoło, a potem zaczęto pleść już zupełne brednie. Nawet Piszezałkin opowiadał ziewając, że znał w Małorosji babę, która, jak się okazało po śmierci, ważyła siedem pudów z funcikami; mówił 0 właścicielu ziemskim, który na śniadanie zjadał trzy gęsi i jesiotra; Bambajew wpadł nagle w uniesienie i oświadczył, że on sam potrafi zjeść całego barana, „oczywiście dobrze przyprawionego“, a Woroszyłow zdobył się na jakiś tak niestosowny koncept o swym koledze, kadecie-siłaczu, że wszyscy pomilczeli, pomilczeli, popatrzyli na siebie, sięgnęli po czapki i rozeszli się każdy w swoją stronę. Litwinow, kiedy został sam...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Turgieniew, Iwan 1954a. Z pism. Dym, przeł. J. Dmochowska, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.