gadatliwie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Peryody są trenami na śmierć syna Stefana; dorosłego. Dla ojca ma się wszelkie współczucie; trudniej zdobyć się na podziwienie dla poety. Widzi się jego żal, szanuje się cnotę, z jaką ten żal znosi i dochodzi de rezygnacyi; ale boleść jak cnota wyraża się długo, gadatliwie, czasem trywialnie; fakt przemawda do serca czytelnika, wiersz nie. Reminiscencye Kochanowskiego, porównania z nim zdarzają się naturalnie. Jeden ustęp, a przynajmniej jedna myśl robi wrażenie, wzrusza, to kiedy biedny ojciec przypomina Chrystusowi Panu, że wskrzesił Łazarza, wskrzesił syna wdowy; mógłby wskrzesić i jego syna, gdyby chciał, czemuż nie wskrzesza? Syn musiał być bardzo dobry,...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówek

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.