ginięcie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Ginięcie jest właśnie ostateczną chwilą, a więc dobrze że rzecz zakończa. Nie był wprawdzie zabitym, lecz ginął z narodem. Zresztą masz: słynął, minął, — zwinął, słynął, — usunął, runął, — odbiegnął, legnął. Sztandar nie jest wyszukany za nadto, bo o boju mowa...“...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Koźmian, Stanisław Egbert 1872. Pisma wierszem i prozą. T. 2, Poznań : Księgarnia J. K. Żupańskiego
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.