gniewliwiec

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) powodowania uczucia). Co ciekawe, w grupie ‘gniewu’ można wskazać tylko „doznaniowy” składnik takiej pary: gniewliwiec, brak natomiast jego jedno wyrazowego odpowiednika kauzatywnego. Ze słowotwórczego (a ogólniej: semantycznego) punktu widzenia zastanawiająca jest przy tym właściwa zarówno leksemowi złośliwiec, jak i rzeczownikowi gniewliwiec nieregulamość, która polega na tym, że nie tworzą one derywatów żeńskich, podczas gdy od złośnika w sposób regularny daje się wyprowadzić formacja żeńska złośnica (por. Grzegorczykowa 1984: 52, 53; por. też roz. 7.8.)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mikołajczuk, Agnieszka 1999. Gniew we współczesnym języku polskim. Analiza semantyczna, Warszawa : Energeia
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.