golusieńki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Że kiedy nosa za rogatki wytknęli?! Dla nich tu kończy się Polska, tu, na tym śmierdzącym bruku! Rozumiesz pan, panie bracie z Kujaw?! Taż od roku w uszy im kładę Wołyń, Podole, Kresy, Litwę, całą naszą żywą Rzeczpospolitą! I co? Myślisz pan, że co? Nic! Ale to nic! Golusieńkie nic! Osiedli w tern mieście, jak w fortecy, i zdobywać się krajowi każą! Bronią się jeszcze! Głupcy! Głupcy, powtarzam! I żeby mnie kto sto razy pytał, powtórzę!...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Choynowski, Piotr 1926. Kuźnia. Powieść historyczna z lat 1861-1863, wyd. drugie, Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.