grupka-drużyna

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) bów łużyckich. Jako najważniejszy chyba argument na korzyść hipotezy Dvornika — bo trudno wielce niepewną etymologię irańską uważać za decydującą — można by przytoczyć układ wzajemnych stosunków pokrewieństwa między narzeczami Słowian południowych, które stanowią niewątpliwie jednolity łańcuch związanych ze sobą ogniw gwarowych, wśród którego nie znać żadnej wyrwy, jaką musiałaby była wywołać stosunkowo późna inwazja nadciągających spoza Karpat liczniejszych rzesz słowiańskich, gdyby przekazana przez Porfirogenetę wiadomość o nadejściu stamtąd bałkańskich Chorwatów i Serbów miała się odnosić do ogółu plemion noszących w historii tę nazwTę na terenie Bałkanu. Mogło więc chodzić chyba tylko o drobną, ale bitną grupkę-drużynę, która rozpłynęła się rychło w dawniej tu osiadłych masach słowiańskich, asymilując się w zupełności pod względem językowym bez powodowania zmian w wytworzonym tu już przedtem układzie narzeczy. Przybysze ci mogli być albo — w myśl po...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Lehr-Spławiński, Tadeusz 1954. Rozprawy i szkice z dziejów kultury Słowian, Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.