gryfowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) (Oseberg), następuje najpóźniej od około 900 r. okres stylu Borre (od Borre w Norwegii). Ów styl Borre zachowuje z dawnej tradycji skandynawskiej wyobrażenia wydłużonego wstęgowego zwierzęcia, nierzadko w kształcie splotów, wyrażających tendencje amorficznego przekształcania się w plecionkę wstęgową oraz nieco później splot łańcuchowo-pierścieniowy. Natomiast ze stylu gryfowego przyjmuje głowę zwierzęcą en face oraz łapy z pazurami. Początkowo fuzja obydwóch stylów, jak świadczy o tym materiał gotlandzki miała charakter mechaniczny; zwierzęta jednego i drugiego stylu występowały na tej samej ozdobie na innych polach. Właściwa fuzja nastąpiła dopiero w pełnym stylu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Żak, Jan 1969. Wczesnofeudalna Skandynawia, Wrocław ; Warszawa ; Kraków : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.