grzechot

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) naukę potomnym. I widzimy pod Zbarażem jak granaty kreśląc łuki ogniste po niebie lecą z chichotem piekielnym, jak piechota polska leje wprost w twarze i piersi Kozaków płomień i ołów, jak szeregi kozackie choć kłute, rąbane, drą się na wały, jak przychodzi do walki na białą broń, jak twarze są nieprzytomne z wściekłości, jak żywi walczą na drgającej masie pobitych i konających, jak już nie słychać komendy, jeno krzyk ogólny, straszny, w którym ginie wszystko: i grzechot strzelb i charczenie rannych i jęki i syk granatów. I widzimy, jak ta garstka obrońców trawionych głodem, z wypiekami na twarzy, ocala polski gród, tak, że Skrzetuski może z błyskawicą w oczach powiedzieć królowi: „dwadzieścia szturmów odpartych, szesnaście bitew w polu wygranych, siedmdziesiąt pięć wycieczek...“...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wojciechowski, Konstanty 1925. Henryk Sienkiewicz (Henryk Sienkiewicz. Protoplasta Zagłoby. Żywioł subjektywny w trylogji Sienkiewicza. Wojsko pol­skie u Sienkiewicza), Lwów ; Warszawa : Książnica-Atlas
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.