gwoździować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ne (ale jak STAĆ niebiesko?!) że wlokę nocami skłębiony pióropusz dymu, bądź czarny welon, bądź pulsujące wrzeciono ognia, bądź wrzemię samo (?) że byłam Jezu i sześć żyć miałam poprzenikanych, na dodatek gwoździowane i ja gwoździowana (chociaż w pościeli, po trawie miękko, potrawiona w potrawie i powita w po-trawie, i znowu odrastam i znowu mnie trawią i znowu powita potrawiona, a te słowa są już ponad wytrzymałość PONAD WYTRZYMAŁOŚĆ) że się wcale nie dłużyłam i nie dłużę bo — wbrew miesiącom, latom, życiom w siebie powrastanym — ja nizane jest na bardzo krótką nitkę (nitką krotkę) że mnie nigdy nie da się osłodzić chociaż sypią cukier, jak nie da się osłodzić morza że mnie nigdy nie da się osolić chociaż sól sypią, jak nie da się osolić powietrza że mnie w ogóle nigdy nie da się, chociaż mnie dają a i sama dawam...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Falkiewicz, Andrzej 1982. Fragmenty o polskiej literaturze, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.