głuptactwo

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Oczy obłąkanego błyszczały smutkiem i czułością. Krzyczał, przyciskając ręce do chudej piersi, ręce mu drżały i drżały kolana w gorączce. Był to głuptak z gatunku zabijanych, ale nie zabijających, żebrak, nędzarz, głuptak i łazarz Rusi radzieckiej, którego głuptactwo miało tu tysiącletnią tradycję, od czasów księstw udzielnych i carów. Starym wstrząsały drgawki, trząsł się konwulsyjnie od stóp do głów. Był to po czątek ataku, słowa Ożogowa gmatwały się niezrozumiale i bez sensu, — „szlachetność, szlachetność, szlachetność!“ — Głup...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Pilniak, Borys 1932. Wołga wpada do Morza Kaspijskiego. Powieść o piatiletce, przekł. W. Broniewski, Warszawa : Alfa
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.