halstuch

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) czterdziestu kilku. Na twarzy pełnej, pospolitej, cery jednostajnie szarej, prócz nosa owianego fioletoworóżanym bluszczem, faworyty ciemne do końca ucha dochodziły, łysinę przykrywał pożyczanymi z tyłu głowy włosami, nosił posrebrzane okulary i brodawkę nad prawym okiem. Miał na sobie frak oliwkowy z małymi, świecącymi gucikami, halstuch 1 i kamizelkę prunelową1  2, paciorkowy łańcuszek od zegarka i błękitnawe majtki. Przedtem kancelaryjny urzędnik pod nieboszczykiem Gulmańcewiczem, następnie suspendowany3 i uwolniony od służby, a obrotny i zabiegły, chwytał się początkowo z biedy rozmaitych interesów. Wypłynąwszy jako tako z kilku sprawek...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wolski, Włodzimierz 1956. Domek przy ulicy Głębokiej, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.