hebrajsko-wczesnochrześcijański

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) teraźniejszość, a także i przyszłość. Tutaj sięgają korzenie czasu jako zasady indywiduującej, którą Heidegger sformułuje dopiero w swoim teologicznym wykładzie w Marburgu w roku 1924 („Begriff der Zeit”, s. 26). W naszym szkicu wiadomo na razie tyle, że czas pojawiający się w akcie wiaty umożliwia stawanie się sobą. To fenomenologiczne odkrycie ukazało hebrajsko-wczesnochrześcijańskie rozumienie świata, będącego w nieustającym procesie stwarzania - genesis - dla Pawła nierozerwalnie związanego z eschatologią...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
NKryt - Nowa Krytyka (Szczecin)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo