herma

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Dziś na te czasy możemy patrzeć z perspektywy 25 wieków. Arystofanes na tego smętnego, żartego ambicją brawaf opętanego pozą na Aleksandra Macedońskiego, czy raczej pozą na homeryckich herojów, patrzył zbliska, twarzą w twarz. Dla rzeźbiarzy i artystów, dla poetów i retorów mógł być Alcybjades zjawiskiem pociągającem. Pięknie się prezentowała jego herma obok herm pogromców tyranji, Harmodjosa i Aristogejtona. Pięknie można było opiewać w dytyrambach jego wyprawy, czynione to tu, to tam, bez celu i planu, z garścią młodzieży spróżniaczonej, szukającej przygód i znajdującej po latach rangi i dostojeństwa za komiczne anabazy i humorystyczne potykania się z lichym wrogiem. Ale Arystofanes patrzył...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nowaczyński, Adolf 1922. Góry z piasku. Szkice, Warszawa : Nakł. Polskiego Posterunku Wydawniczego „Placówka”
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.