identyfikowanie się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ważnej prawdy dla jaskrawej malowniczości. Skoro przedstawia jakiego męża, nie pyta o zacność celu, o szlachetność pobudek, ale kłopocze się jedynie o to, czy użył wszystkich środków do dopięcia zamiaru. W słowniku téj szkoły nazywa się to identyfikowaniem się z charakterami opisywanych osób. Autor wnika całćm jestestwem w swego bohatera, zespala się z jego [żądzami, żyje jego namiętnością, odrzuca wszelkie prawo które mu na przeszkodzie stoi, przyjmuje wszelki środek, który go zbliża do celu. La vertu c’est de réussir. O resztę nie pyta...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Koźmian, Stanisław Egbert 1872. Pisma wierszem i prozą. T. 2, Poznań : Księgarnia J. K. Żupańskiego
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.