illokucja

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) się pożegnać’. Zdaniem lingwistów zachodnich dziewczyna (kobieta) pytająca mężczyznę przed drzwiami jego mieszkania, czy mogłaby jeszcze wypić małą kawę u niego, wprasza się do niego na przygodę miłosną9, czyni to niedwuznacznym aktem perlokucyjnym. Bez znajomości tamtejszych reguł towarzyskich perlokucja taka grozi jednak niepowodzeniem. Az drugiej strony nieznajomość tamtejszych reguł stwarza niebezpieczeństwo. Zwykła illokucja bezpośrednia (!): prośba o kawę może zostać zrozumiana jako pośredni akt performatywny, perlokucja, jeżeli partnerzy operują różnymi kodami różnych kręgów kulturowych. Liczne możliwe kombinacje odczytywania intencji ukrytych przez obydwóch partnerów aktu mowy w akcie pośrednim mogą doprowadzić do splotów nieprawdopodobnie złożonych. Próba usystematyzowania...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Polonica - Polonica (Wrocław)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.