indikatiwus

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) przekłada. Jeżeli jakiejś formie innego języka odpowiada we francuskim raz je sais, a innym razem je sache, może ktoś się skusić na określanie tej formy w pierwszym wypadku jako indikatiwus, w drugim jako koniunktiwus, tzn. zacznie przypisywać językowi obcemu cechy języka, którym się posługuje opisując go. Tymczasem jeżeli w tym języku obcym jedna i ta sama forma odpowiada stale zarówno indikatiwom, jak formom subjonctif języka francuskiego, jest rzeczą niedopuszczalną przypisywać jej subjonctif; tak samo byłoby rzeczą niedopuszczalną, gdyby Niemiec koniecznie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Martinet, André 1970. Podstawy lingwistyki funk­cjonalnej, przeł. L. Zawadowski, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.