inteligent-biuralista

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W Polsce, jak była już o tym mowa, do inteligencji zalicza się prócz „pracowników w białych kołnierzykach” również osoby bez kwalifikacji zawodowych sprawujące funkcje inteligenckie jako polityczny mandat, jako mężowie zaufania elity rządzącej. Na postawę robotnika do inteligencji wywiera przeto wpływ jego stosunek do klasy średniej, ukrytej pod nazwą inteligenta-biuralisty lub inteligenta-biurokraty, oraz do przedstawicieli elity rządzącej, pseudo-inteligentów z politycznego awansu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kultura - Kultura (Paryż)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.