inteligent-mięczak

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) u nas obecnie. Ja, bardziej obciążony, syn carskiego oficera i wnuk nadwornego oberjegiermajstra, z natury raczej nieśmiały, pisujący skrycie rzewne wiersze i niedorzeczne historie, słabego jak mi się zdawało charakteru, przejęty powszechną pogardą, jaka zewsząd biła z wyzwisk inteligent-mięczak, inteligent-chlupik, chciałbym się otrząsnąć z tego wszystkiego, marzyła mi się rehabilitacja moralna, ja, człowiek silny i piękny, bojownik z awangardy proletariatu! —...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Newerly, Igor 1988. Zostało z uczty bogów, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.