ironiczno-parodystyczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) pisarza w nawyk. Chodzi o jeden z objawów owego — jak to nazwał Adamczewski — autorskiego „czuja”, skłonności do dysonansu, w którym się wyraża niechęć do językowego banału, ironiczno-parodystyczna postawa wobec wzlotów stylistycznych — także własnych. „Jest ta miła maniera — pisze Adamczewski —• niewątpliwie rodem z naszej gwary inteligenckiej, której charakter bardziej niż ktokolwiek inny utrwalił w swych pismach Żeromski” 4...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kurkowska, Halina 1991. Polszczyzna ludzi myślących, Warszawa : Wyd. Nauk. PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.