jasno-błękitny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Widzę go w jasno-błękitnym fraku, w srebrem haftowanej kamizeli, w bieluchnej peruce — z uśmiechem dworskim na twarzy — pan Starosta, rzuca krwią okupione kresowe zagony ojców swoich, rzuca na stół gry w pałacu pod „Blachą“, rzuca w kwiaty i cukry dla pani Kraj czy nej Koronnej... rzuca i patrzy z uśmiechem na...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Srokowski, Mieczysław 1920. Kult ciała. Dziennik człowieka samotnego, wyd. nowe, Lwów ; Warszawa ; Kraków : Lektor [=reprint Spółki Wydawniczo-Księgarskiej w Warszawie, 1990]
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.