jastrych

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 18 Linde S. Słownik języka polskiego, Warszawa 1814, t. I, s. 32, „astrych względnie jastrych = bruk, nalepa z wapna, gipsu i potłuczonych kamieni, równie podłoga jak i sufit. Astrychowy — materya astrychowa to iest rozbite, i potłuczone kamienie z cegłą z wapnem itd.“. Linde zaczął zbierać swój słownik w końcu XVIII w...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
SiM - Studia i Materiały
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.