jednoduszność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) jego politycznemu kierownictwu... Sędziwy prymas pokierował obradami konwokacji z młodzieńczym ogniem i porywem: ogłoszono ekskluzję cudzoziemskich kandydatów, złożono jednomyślnie solenny jurament, że wszyscy oddadzą swe głosy na Piasta... Słowem, uczyniono wszystko, by przygotować tę jednoduszność na polu elekcyjnym, której brakowało w roku 1697: kto zwycięży w sercach braci szlachty, tego — zdawało się — bramy piekielne nie zepchną z tronu”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Bocheński, Aleksander 1996. Dzieje głupoty w Polsce. Pamflety dziejopisarskie, Warszawa : Świat Książki
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.