jespan

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) romantycznych, lekkomyślnych, tyle wyszydzanych diabłów rogatych! — dalibyśmy głowę, że hołd najpokorniejszy złożył pięknu, krótko mówiąc: PIÇKNU — tym rzeczom, co się wymykają z pod analizy porówno formalisty, jak i historyka, utylitaryzmem społecznym przesiąkniętego — pięknu, utajonemu w każdym, najlichszym, najpocieszniejszym człeczynie, którego przecież nie traf ślepy, lecz Stwórca na ten padół tragicznych i komicznych nieporozumień, zaślepień i niepoprawnego lenistwa ducha zesłał i który to jespan — czy jest Pulcinellą, Arlekinem, Harpagonem. Tartuffem, czy najmniej grzesznym Mizantropem, czy w końcu rozkochanym Leandrem, albo Pustackim, czy też Szarmanckim jakim — za wszystko, co tu nabroił przed Trybunałem Ostatecznym będzie odpowiadał, na równi z Bogu ducha winnymi Zacniewskimi, Poczciwskimi, Cnotliwskimi i Starusżkiewiczami...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
ŁódźT - Łódź Teatralna (Łódź)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.