junactwo

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) zawsze prawie ubiegnie zuchwalstwo i przewrotność. Każdy powtarza z Lamartinem : tant homme est petit quand une époque est grande, ale każdy, jak tenże Lamartine, chciałby epokę swojóm ochrzcić imieniem. Nic to dziwnego w czasach, w których jeden dzień, jedno namiętne słowo, często jeden giest, junactwo w postawie, jaskrawość w ubiorze, wynosi wyrobników na ministrów, a studentów na jenerałów. Zawsze coś szlachetnego jest w kazdéj ambicyi, byle przynajmniej do szczerości w zamiarze łączyła się stałość w postępowaniu i nieugiętość w zasadach. Ale chciwość...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Koźmian, Stanisław Egbert 1872. Pisma wierszem i prozą. T. 2, Poznań : Księgarnia J. K. Żupańskiego
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.