karnecik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 113 — niej spojrzała nieco przychylniej, tak jak w kilka lat potem patrzała na pewne filmy, tak obficie produkowane w Europie. Pasowali niby doborowi statyści do jej filmu. Był w nich pewien czar i wdzięk rzeczy zbytecznych — i minionych, owiany subtelną wonią melancholji: Maryna przechowywała przecież karneciki ( z „instytuckich wieczorków“, wachlarze o rękojeści z chińskiej laki, z wydrapanym szpilką czyjemś (ongi) słodkiem imieniem... Nie, przecież nie było w nich...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brzęczkowski, Jerzy 1931. Wraki. Powieść, Warszawa : Nakł. Gebethnera i Wolffa
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.