karnieta

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) A była to czysto polska szkoła. Wchodziło się do niej pomimo stopnia podoficera na prostego żołnierza i podoficera z początku, potem po kolei, wedle uzdolnienia, na dowódzcę plutonu, szwadronu, dywizjonu, pułku, brygady, w końcu dywizji. A dopiero po egzaminie teoretycznym, a po nim frontowym, otrzymywało się stopień podporucznika w pułkach polskich, a karnieta w moskiewskich. Komendę na musztrach oddawano w obu językach, a w naszej znowu dywizji mieszanej dowódzca dywizji oddawał komendę naprzód po polsku, a potem powtarzał ją po moskiewsku. Generał Knorring, dowódzca...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Golejewski, Henryk 1971. Pamiętnik. 1-2, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.