kartoflarz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Jeden z radości szczypał mnie w pośladek, a ja topniałem z zachwytu, lizałem się po pysku z jakimś piwoszem i patrząc w opasłą gębę myślałem: To lew!... Ale już w maju te lwy pokazały nam swoją szczecinę; mówię tedy do swoich: jakże to? niedawno hoch! a teraz pęc, pęc! — a oni mi na to: „Et, coż chcesz? wiadomo, kartoflarze! ale Węgrzy zuchy!“...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Daniłowski, Gustaw 1947. Z minionych dni. Fragmenty powieściowe, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.