kiepściutki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) cja, to można by mu kazać puknąć się w czoło. Wszystko jest tak samo ważne, jak nieważne. A braku albo nadmiaru czegoś nie sposób zauważyć. To tylko w kiepskiej, kiepściutkiej powieści, bazującej na jednym z wytartych, więc oczyszczonych z niuansów i wieloznaczności schematów, bohater znęca się nad swoją żoną, kochanką, koleżanką z pracy i przypadkową współtowarzyszką podróży, biorąc w ten sposób odwet, co sugeruje autor, za wstyd i upokorzenie, jakiego doznał od pierwszej kobiety życia, od matki, gdy ta przyłapała go na zachłannym samogwałcie pod pierzyną i wyśmiała. Ech, to banalna psychowoltyżerka. Dopisuje...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Bitner, Dariusz 1984. Owszem, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.