kimanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) I zaproponował mu pseudonim »Kim«. — Czy to przypadkiem nie od kimania? — pyta Wiesio. »Halicz« opowiedział mu o Kiplingu, o Kimie z fantastycznego świata Indii i o tamtejszych wojnach. Przypadło to Wiesiowi do gustu i tak został »Kimem«” (Roc. 22)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Pluta, Feliks 1975. Język polski w okresie drugiej wojny światowej. Studium słowotwórczo-semantyczne, Opole : Opolskie TPN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.