klasyczno-idealny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Muszę Wam jednakże wspomnieć o wystawie obrazów niedawno zmarłego malarza francuskiego Ingres85 (czyta się Engr). Był to bowiem ostatni ze znakomitych przedstawicieli klasyczno-idealnej szkoły, której podstawą była piękność linii, czystość i dokładność rysunku. Ta strona naturalnie musi przeważać ubóstwo kolorytu i brak sztucznych, dziś tak chętnie wywoływanych efektów, i dlatego Ingres, kontynuator starożytnych i Rafaela, przy wszelkich swych niedostatkach odbija jak mistrz przy dzisiejszych realistach i instytutowych bazgraczach, jak np. Caba...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Gawerski, Andrzej (wyb.) 1981. Francja w pamiętnikach Polaków. Antologia, Warszawa : Interpress
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.