klauzulowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nie zamienia saę w chaos obrazowy i myślowy. Ostateczny efekt emocjonalny wspiera również bogata w odcienie struktura wersyfikacyjna; obfite, często paralelne rozczłonkowania trzyma stozgłoskowego wersu, śmiałe zamykanie zdań wykrzyknikowych i pytajnych średniówką, liczne, nieraz aż prowokujące przerzutnie klauzulowe (średniówkowe są natomiast rzadkie) — wszystko to dobrze świadczy o uczuleniu Narzymskiego na nowatorstwo wersyfikacyjne wielkich romantyków. W poezji krajowej bowiem, zwłaszcza współczesnej Niekomicznej komedii, zaobserwować można raczej tendencję odwrotną — dążność do „wygładzenia“ schematu wersyfikacyjno-intonacyjnego sylabowca, która swój krańcowy wyraz znajdzie później w „salonowej“ liryce pozytywistów. Ale zresztą i Syrokomli, który poetą salonów...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Narzymski, Józef 1958. Ojczym, Wrocław ; Kraków : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.