kobieta-widmo

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Scena znowuż ze spotkaną przez Krasińskiego w czasie objazdu majątków kobietą-widmem, która wraz z głodującym dzieckiem błaga dziedzica o ratunek — i poczciwa bezradność poety w tym wszystkim to mógłby być epizod wielkiej powieści realistycznej z rozdziału, który by może sam Krasiński raz chciał zatytułować „Nowe Canto Dantego”, innym zaś razem tylko „Pies a pan polski”. Życie polskiego pana bowiem wydawało mu się najczęściej przebywaniem na „mondo cane”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
RLit - Rocznik Literacki (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.