komentator-erudyta

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 1. 	WIELCY POPRZEDNICY WILHELM BRUCHNALSKI (1859 — 1938) Nazwisko Bruchnalskiego, długoletniego profesora historii literatury polskiej na Uniwersytecie Lwowskim, znane było nie tylko uczonym, ale i szerokiemu ogółowi, widniało bowiem na karcie końcowej najniezwyklejszej chyba pozycji wśród dzieł naszych klasyków, bo Pana Tadeusza, który w wydaniu „Macierzy Polskiej”, objaśnionym przez Bruchnalskiego właśnie, rozszedł się w 175 000 egzemplarzy. Świat uczony natomiast z podziwem spoglądał na komentowane przez Bruchnalskiego wydania Grażyny i Konrada Wallenroda, pod piórem bowiem komentatora-erudyty objaśnienia przekształciły się w ogromne rozprawy, docierające do najdrobniejszych szczegółów wydawanych przez niego poematów. W pokoleniu bowiem, do którego należał, był Bruchnalski najrzetelniejszym chyba i najgłębszym znawcą twórczości Mickiewicza i znajomości tej dał wyraz w sporej ilości studiów, przeważnie drobnych, do których wciąż musi sięgać każdy, kto pragnie poznać szczegółowo świat wielkiego poety...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Krzyżanowski, Julian 1997. Na polach elizejskich literatury polskiej. Portrety i wspomnienia, Warszawa : Tow. Literackie im. Adama Mickiewicza
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.