komiczno-groteskowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wieku miał już swych rzym. przedstawicieli w osobach Laberiusza i Publiliusza Śyrusa; w epoce cesarstwa usunął na dalszy plan tragedię i komedię; uprawiany był jeszcze w okresie Bizancjum. Jego kontynuacją w średniowieczu były interludia oraz komiczno-groteskowe scenki grane przez żonglerów i bractwa błaznów. 2) W starożytnej Grecji i Rzymie aktor występujący w m., zw. w Rzymie niekiedy saltatorem [łac. saltator 'tancerz, akrobata*], a w okresie rozkwitu m. także histrio (jak aktor tragedii i komedii). W średniowieczu pojęcia: mimus, histrio i ioculator stały się niemal synonimami...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
WEP PWN 1962-1970. Wielka encyklopedia powszechna PWN. T. 1-13, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.