komunikatywnie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nia. To jest zresztą zupełnie zrozumiałe. Niemniej uwarunkowanie to sprawia, że popularyzowanie swej wiedzy fachowej, zwłaszcza popularyzowanie w formie publicystycznej nastręcza poważne trudności. Stąd — jak wykazuje doświadczenie — mało który np. lekarz, prawnik, inżynier czy teolog potrafi pisać komunikatywnie o sprawach i problemach swojej specjalności. Lepiej do tego nadają się publicyści, którzy zazwyczaj nie będąc specjalistami w wymienionych dziedzinach, a posiadając pewną ogólną znajomość danej problematyki, mogą korzystać z konsultacji tychże specjalistów. Taka współpraca daje doskonałe rezultaty...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Znak - Znak (Kraków)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówek

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.