kontraster

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) cień znaczeniowy" /s. 149/. Oczywiście, różnica w funkcji semantycznej Jest tu całkiem wyraźna - natomiast nie uwzględnia autorka faktu, że przeciw- aa swój, tym razem dokładny, odpowiednik obcy w formancie kontr/ą/;, z którym w pierwszym rzędzie trzeba go porównywać /por. kontraIna - przęciwmlna. kontmatarcie - przeciwnatarcie . kontraskarpą - grzeciwskarna, kontraster - przeclwster.kontrąśrubą - przęclwśrubą, kontruderżenie - przeciwudęrżenie itp./...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Preyzner, Marcin (red.) 1986. Język. Teoria – dydaktyka. Materiały VII Konferencji Młodych Językoznawców-Dydaktyków [...], Kielce : WSP
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.