korona-symbol

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Wnikliwa lektura dramatu zdaje się temu zaprzeczać. I równie dobrze, a kto wie czy nie lepiej, znajdzie Hanuszkiewicz w wieszczowym tekście uprawnienia do konstrukcji fircykowatego, napuszonego Kirkora, karykaturalnie potraktowanego Pustelnika ex Popiela III, który przecież gubi gdzieś pod drzewem cudowną koronę-symbol (ten motyw porzucenia korony, o czym wyraźnie w dramacie, reżyser szczególnie wyeksponował w częstochowskim przedstawieniu), Aliny i Balladyny — takich samych chłopskich córek, tak samo przaśnych, zgrzebnych i pierwotnie naiwnych, którym tak samo nagle zapachniał pański dwór (przypomnijmy sobie tylko literacką scenę siostrzanego przekomarzania się wśród malin). Tutaj Wdowa pojawia się na zamkowej uczcie jako współ...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Lesz-Duk, Maria (red.) 1998. Z polonistycznych warsztatów badawczych Wyższej Szkoły Pe­da­go­gicznej w Częstochowie. Materiały z konferencji naukowej [...], Czę­sto­chowa : WSP
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.