kołczeć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Z utworów Baudelaire’a można się dowdedzieć, co to jest upadek literatury: on nam dał poczucie tego upadku, w któryśmy przedtem nie wierzyli. Sądziliśmy, że upadek literatury to czcze słowo, którvm| starzy potępiają niezrozumiale sobie utwory młodych; sądziliśmy, że wszystko jest względne, że każda epoka ma swój język, swoje piśmiennictwo i że to piśmiennictwo dobre dlatego, że wyraża myśl ludzi w pewnej chwili społeczeństw. Teraz przekonaliśmy się, że jest w płodach umysłu ludzkiego wiek, jak w człowdeku, i jest młodość, dojrzałość, zgrzybiałość, chwdla literacka, w której inteligencja słabnie, język kołczeje, kształt się bezkształci, w której z pięknego, jędrnego mówcy robi się szpetny, niedołężny gaduła“...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
KNeof - Kwartalnik Neofilologiczny (Wa­­­r­­­­­­­­sza­­wa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.