kołys

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Chodził długo w noc po pokoju, wąskim i ciasno zastawionym. Gładko ścięte kąty ścian i półkrągłe, małe okna dawały złudzenie wnętrza kajuty. Chodził tak codzień przed snem, by się zmęczyć: „zarobić na sen“. Rozstawiał szeroko stopy, zlekka balansując w kolanach, co nadawało całej jego nieco zesztywniałej już postaci specyficzny kołys. I dzisiaj słyszał jak zwykle na dole dyskretne kroki żony, stuk zamykanych szuflad, skrzypienie drzwiczek kredensu — zacichającą melodję zadomowienia. Każdy dźwięk, pogłę...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brzęczkowski, Jerzy 1931. Wraki. Powieść, Warszawa : Nakł. Gebethnera i Wolffa
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.