końcówkowo

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wyłącznie przodówkowym, czyli przyimkowym (casus praepositionalis, rosyjski priedłożnyj padież), stał się sociatiwus-Instrumentalis (tzw. 6. przypadek, narzędnik). Nareszcie wszystkie przypadki zależne stają się przodówkowymi, czyli przyimkowym i, a w związku z tym znaczenie końcówek coraz bardziej słabnie, tak że w końcu stają się one zbytecznym balastem. Miejsce rozmaitych przypadków, końcówkowo rozróżnianych, zajmuje jedna jedyna forma wspólna, przypadek ogólny (casus generalis), czyli temat (pień) bezkońcówkowy (osnowa bezkońcówkowa). Między językami słowiańskimi do tego stanu doszedł język bułgarski, a w innych rodzinach arioeuropejskich np. języki romańskie (francuski, włoski...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Baudouin de Courtenay, Jan N. 1984. O języku polskim. Wybór prac, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówek

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.