krogulczość

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) się z nim codziennie. Zadziwiał mnie jednak nos; tamten, zapamiętany, był prosty i mały, nos pani Herzlich rozwinięty ponad miarę, zakrzywiony do dołu i czerwony. O czerwień bym się nie kłócił, mogła być wynikiem częstych katarów, ale jego nagła kwintowatość, a nawet krogulczość? Cóż jednak, przy silnej woli tej wspaniałej kobiety można wierzyć, że i z nosem zrobiła, co chciała. Teraz wiedziałem, dlaczego nie targowała się z łotrem i zapłaciła mu dużą sumę. Rozpoznała mnie i chciała, bym nie zważając na wygląd, także ją poznał. Nie zawiodła się. Od tej chwili poczułem się kimś potrzebnym. Mniej czasu poświęcałem grze, więcej interesując się prowadzeniem domu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Bart, Andrzej 1991. Rien ne va plus, Łódź : Poprzeczna Oficyna
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.